Ebidentziarik ez dago ebakuntza eta hormonen tratamendua buruko osasunerako onuragarriak direnik baieztatzeko

“Generoaren "trantsizioari" buruzko ikerketarik handienaren egileek egia deserosoa onartu behar izan dute: ebidentziarik ez dago ebakuntza eta hormonen tratamendua buruko osasunerako onuragarriak direnik baieztatzeko.

https://www.westernjournal.com/authors-largest-gender-transition-study-forced-admit-uncomfortable-truth/?utm_source=Twitter&utm_medium=PostTopSharingButtons&utm_campaign=websitesharingbuttons

2019an generoa berriro esleitzeko ebakuntza egiten zaien pertsonen buruko osasunaren onurei buruzko irudi baikorra plazaratu zuen ikerketa okerra zela adierazi zuten egileek argitaratutako zuzenketa batean. 

American Journal of Psychiatry aldizkariak argitaratutako zuzenketak dio, jatorrizko ikerketaren zenbakiak nola aztertu ziren berrikusi ondoren, "gehiegizkoa dela esatea generoa baieztatzeko kirurgiak eta bururako tratamenduak gutxiago erabiltzeak lotura dutela". 

https://ajp.psychiatryonline.org/doi/10.1176/appi.ajp.2020.1778correction
 

Heritage Foundation-ek argitaratutako artikulu batean, Ryan T. Anderson-ek esan zuen ikerketaren egileek orain onartzen dutela "emaitzek ez dutela kirurgiaren onurarik erakutsi, gogo-aldartearekin edo antsietate nahastearekin lotutako arreta medikuari dagokionez".
Andersonek adierazi zuen, halaber, bizitzak ez zuela hobera egin gutxienez tratamenduaren alderdietako bat jaso zutenentzat. Ikerketaren egileek adierazi dutenez, "genero inkongruentzia diagnostikatuta izan eta generoa baieztatzeko ebakuntza jaso zutenek antsietate nahasmenduak tratatzeko aukera handiagoa zutela, genero inkongruentzia diagnostikatuta izan, baina generoa baieztatzeko ebakuntza jaso ez zutenekin alderatuta."
Zuzenketa esanguratsua da, ikerketa atera zenean hautsak harrotu baitzituen. "Sexua aldatzeko ebakuntzek epe luzerako buruko osasunerako onurak eragiten dizkiete pertsona transgeneroei", adierazi zuen Reuters-ek. 

Reuters-ek Safer doktorearen, Medikuntza eta Kirurgia Transgeneroaren Mount Sinai Zentroko (NY) zuzendari exekutiboaren, iruzkin bat ere jaso zuen: "Bada, azterketak seguruenik ez ditu pertsona transgeneroentzako arreta mediko eta kirurgikoak dituen osasun mentalerako onura guztiak zenbatzen".
Beste batzuk ez ziren hain samurrak izan, eta egileek azkenean beren lana berriro ebaluatu eta zuzenketa argitaratu zuten.

"Giza akatsa izatea aukera bat da", adierazi zion Andersonek CBNri. "Baina baliteke bilatutako emaitza izatea, azterketak gauza jakin bat esatea nahi zuten, alegia". "Ez dakigu kasu zehatz honetan akats zintzoa izan den edo ondorio jakin batera iristeko motibatutako ikerketa izan den".

Ikerketaren harrera lausengarriak eta komunikabideek zuzenketaren oihartzunik ez izateak "erakusten dute bizi dugun une kulturalak iradokitzen duela gai honen inguruan baimendutako ondorio bakarra dagoela", esan zuen Andersonek. 

"Eta onartzen den ondorio bakarra da trantsizioa dela irtenbide onena. Baina dagoen datu multzorik handienak erakusten du trantsizio hormonal eta kirurgikoko pazienteentzat ez dagoela onurarik, onura psikologikorik", gaineratu zuen. 

Bere artikuluan, Andersonek M. Regnerus, Texasko Unibertsitateko soziologia irakaslea aipatu zuen. Irakasleak zenbakiei buruzko galderak egin zituen eta hasieran oinarri zabaleko ondorioa zirudiena hiru pertsonen esperientzietan oinarritzen zela erakutsi zuen. 

Ikerketaren egileek 9,7 milioi suediarren erregistro medikua aztertu zuten - dagoen datu multzorik handiena da - eta 2005etik 2015era "genero inkongruentzia" diagnostikatutako 2.679 herritar aurkitu zituzten. Horietatik 1.000ri generoa esleitzeko ebakuntza egin zitzaien.
Hasierako ikerketak aurkitu zuen ebakuntza egin zieten pertsonen kasuan, aldarte eta antsietate nahasteak tratatzeko beharra izateko probabilitatea % 8 murriztu zela urtero ebakuntza egin ondoren. 

Ikerketa desprestigiatuta, Andersonek ondorioztatu zuen "genero disforia kontu larria dela. Genero identitatearen gatazka bizi duten pertsonak errespetuz eta errukiz tratatu behar dira. Eta egia jakitea merezi dute". 

"Orain munduko datu multzo garrantzitsuenak agerian utzi du hormonek eta kirurgiak ez dutela betetasuna edo zoriontasuna ekartzen. Disforia bizi dutenentzako erantzun hobeak, gizatiarragoak eta eraginkorragoak aurkitu behar ditugu".