Euskal Herriko Feminista Erradikalak

    Aurtengo maiatzaren 15ean argitaratu zen tratu-berdintasuna aitortu, bermatu, babestu eta sustatzeari eta espetxeetako “trans” pertsonen diskriminaziorik ezari buruzko Instrukzioa. Alegazioak aurkeztea ezinezkoa zela jakinarazi bazen ere, EHFL osatzen dugun elkarteok dosier hau egin dugu, gure kezka adierazi nahian; izan ere, pertsona “transgeneroak” (guztiz gain beren burua emakume gisa identifikatzen duten gizonak) emakumeen modulu edo espetxeetara eraman ahal izango balituzkete, arriskuan leudeke emakume presoen integritate fisiko, sexual zein psikologikoa. Ber gisan, gizon bezala auto-identifikatutako emakumeak gizonen moduluetara trasladatzeak dakarren arriskuaz ohartarazi nahi genuke. Txostenean aurkeztutako argudiaketak nazioarteko eta estatuko egoeraren azterketa bat jasotzen du, bai eta Euskal Administrazioak espetxean dauden pertsonen baldintzak hobetzeko defendatu nahi duen jarreraren eta espetxeei buruzko legerian eta tratatuetan xedatutakoaren arteko ko

DÍA PARA LA CONCIENCIACIÓN DETRANS   El día de la concienciación detrans (12 de marzo) surgió para crear conciencia y romper el silencio y estigma en torno a la detransición de las personas que en el pasado transicionaron médica, legal, y/o socialmente; hoy también se pretende crear conciencia y ayudar a aquellas personas que aún no han acabado su transición, pero que consideran no continuar con su proceso de transición, a desistir (desistidores); y por último, acercar a a la opinión pública a la realidad de las personas autoidentificadas como trans. Es importante resaltar que actualmente hay una comunidad creciente de personas detrans, desistidoras, y cuestionadoras. Hoy también se reivindica una mejor asistencia médica, tanto la concerniente a la salud física como a la mental, para las personas detrans y desistidoras dado que no existe ninguna terapia médica adecuada y formalizada para personas que atraviesan esta situación; las terapias y el cui

  Gaurko Errotik irratsaioan, Lucia Nietorekin hitz egin dugu espetxeetako eta emakume presoen errealitatea ikuspegi feministatik aztertzen aitzindarietako bat. Gaur eguneko espetxea, instituzio errepresibo gisa, gizonezkoentzat diseinatu da. Estatistikei begiratzen badiegu, erraz antzemango dugu gizon pobreentzat diseinatuta daudela, populazio presoaren profila horixe delako, hain zuzen ere: lapurreta txikiengatik, (jabetza pribatuaren kontrako delituengatik) edota droga trafikoarengatik (osasunaren kontrako delituengatik) espetxeratutako gizonezkoak dira nagusi; bazterkeriazko testuinguruetako gizonak, hain zuzen ere. Era berean, ikus dezakegu emakumeak espetxeetan populazio preso osoaren ehuneko 5 eta 7 artekoa besterik ez direla, oro har. Estatu espainolean, mundu mailako ehuneko altuenetakoa dugu emakume presoei dagokienez, %8. Bestalde, espetxean dauden emakumeak askotan, beren testuinguruko gizonezkoek egindako delitu nagusiengatik daude preso. Gehienetan emakume pres

Podcast honetan Berta O.García, ugaltze-esplotazioaren eta emakumeen eta jaioberrien salerosketaren aurkako militantearekin hitz egiten dugu.   INTRODUCCIÓN:   La práctica conocida popularmente como vientres de alquiler o gestación subrogada, no constituye ningún progreso ni avance social. Por el contrario, no es sino una nueva forma de explotación de la mujer y tráfico de personas que convierte a los niños en productos comerciales. Supone, por tanto, una flagrante violación de la dignidad tanto de la madre, como del niño. Se intenta presentar los vientres de alquiler o gestación subrogada como una forma más de reproducción asistida, como un tratamiento médico para dar la oportunidad de realizar el sueño de ser padres a aquellas personas que por una causa u otra no pueden reproducirse. Pero la realidad es bien distinta: la gestación subrogada no cura ni revierte la infertilidad de nadie y los procedimientos médicos y psicológicos se operan encarnizadamente en una mujer que

Jonathan de Jesús Robaina Santana (La Palma) legez ere gizonezkoa da, erregistroan ere ez baitu sexuaren adaketarik egin. Bere lehengusina 30 mailukadaz hil zuela aitortu zuen, eta hilzorian zegoela, uzkitik eta baginatik objektuekin bortxatu zuela, eta haren gorpuaren gainean eiakulatu zuela. Epaiketa bitartean, epaimahaiari adierazi zion “trans” zela eta Lorena deitu ziezaioten eskatu.  Gizonak transexuala zela aldarrikatu omen zuen, emakumeenganako erakarpena ukatzeko. Biktimaren familiak orduan salatu zuenez, sexu-delituagatik zigortua izatea saihestu nahi zuen, horregatik 15 urte gehiagoko espetxe-zigorra eskatzen zioten eta. Emakumeen Ezabaketaren Aurkako Aliantzak erreklamazio bat aurkeztu du Gardentasunaren eta Gobernu Onaren Kontseiluan, jakiteko erailketagatik eta bortxaketagatik kondenatutako gizonezkoa, erregistroko sexu-aldaketa egin gabe ere, emakumezko kartzela batean sartu ote zuten, Gobernuak ez baitu afera argitu. Geure egiten dugu itauna. Feministen

El nuevo libro de Hannah Barnes, Time to Think: The Inside Story of the Collapse of the Tavistock's Gender Service for Children , nos muestra devastadoras revelaciones: Se cree que menos del 2% de los niños en el Reino Unido tienen un trastorno del espectro autista, pero según los propios datos del Servicio de Desarrollo de Identidad de Género (GIDS ), alrededor del 35 % de sus casos atendidos "presentan rasgos autistas de moderados a severos". En 2000, la única auditoría clínica de pacientes jamás realizada por GIDS encontró que eran más del 25 % de los casos que habían pasado por la clínica, en comparación con el 0,67 % de incidencia en la población general. Los niños atendidos tenían 10 veces más probabilidades que el promedio nacional de tener un delincuente sexual registrado como padre, mientras que el 42 % había perdido a un padre por muerte o separación, y el 70% tenía más de cinco "características asociadas", como ansiedad, depresión, abuso, auto

  Zenbatek entzun duzue Kote Cabezudo kasuari buruzko zerbait?   30 urte baino gehiagotan zehar egindako delituak, haur-pornografia, sexu-erasoak eta indarkaeria barne. Ets hori guztia Donostia bezalako hiri batean. Kote Cabezudo argazkilariaren istorioak, duela ez asko arte hiri honetako esparru batzuetan kide errespetagarria izan zenak, begiak ireki eta hausnarketara gonbidatzen gaitu.  Ana Isabel Perez Asenjo magistratuaren instrukzioaren ondoren, anomaliaz betetakoa eta praxi txarren bidez luzatutakoa, iazko ekainaren 26ean 28 urte kartzela zigorra ezarri zitzaion.  Kasua albiste izan ohi da maiz, kasu deribatuak behin eta berriz agertzen baitira. Duela aste pare bat, biktimen eskutik ezagutu genuen Disneyk ez zuela Dr Mono ekoiztetxeak ekoitizitako “En El Hombre de Ellas” dokumentala banatuko, hasisera batean hitzemanda zegoen bezala. Dokumental honetan, KC-ren biktimetako sortziak, KC-k eta bere ingurune boteretsoek jarduera kriminal honetan, ezagutu, ahalbidetu,